Scoil: Coill Íseal, Ceapach Chuinn (uimhir rolla 14202)
- Suíomh:
- Cill Íseal, Co. Phort Láirge
- Múinteoir: Seán Ó Conaire
Tagairt chartlainne
Bailiúchán na Scol, Imleabhar 0644, Leathanach 108
Íomhá agus sonraí © Cnuasach Bhéaloideas Éireann, UCD.
Féach sonraí cóipchirt.
ÍoslódáilSonraí oscailte
Ar fáil faoin gceadúnas Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)
Nóta: Ní fada go mbeidh Comhéadan Feidhmchláir XML dúchas.ie dímholta agus API úrnua cuimsitheach JSON ar fáil. Coimeád súil ar an suíomh seo le haghaidh breis eolais.
Ar an leathanach seo
- (ar lean ón leathanach roimhe)súl air agus mo chroí bocht im' béal le h-eagla, gur tugas strac-féachaint inteach i gcabán. Isteach liom. Bhí rinnce ar bun. Mo athair sa doras ag cur na gcos uaidh go h-éadtrom aerach agus i dtiuin leis an bpíobaire. Tháinigh chugham 'dhá chroí' nuair d'féidís teacht suas le mo athair agus é gan sgáth, gan eagla agus iad so láithreach á spreagadh agus á ghríosadh chun rinnce agus tá fhios ó shoin agam gur maith an sás babhta a deunadh ó ar shon go rabhas ró-óg an lá san chun san do thiuiscint. Nuair do chuireadh as anál é, stad den rinnce agus mar an raibh bualadh bas sa chabán san tá an t-éitheach agamsa.
Bhí firín beag i measc so sa rí-rá agus bhí ina láimhbodhráinín ceoil. Thóg mo athair uaidh é. Chuir sé órdóg a láimhe clé isteach i bpuillín a bhí gearrtha amach ar imeall an mhéisín ceoil so. Séideadh suas port agus le méar fada na láimhe deise m'athar baineadh ceol agus glór as thóin an meisín san.
Tar éis sin luigheadh isteach ar amhráníocht agus ba cosúil le comórtas a bhí ar bun. Toghadh amhránaí as gach taobh den abhainn agus sar a cuireadh deire leis an gcomórtas bhí foireann as gach taobh agus gan ó aoinne acu chun bhrúchtaidh amach ach 'gaoth an fhocail' bhí an oiread sin faobhair ortha chun an craobh bo bhreith leo.
Do phreab i lár an gleó seo agus gan cuireadh, gan iarraidh, do ghluais gach duine amach as an cabán, amach ar páirc an aonaig. Cad a bheadh ann ach fear agus a chasóg á tharraingt ina dhiaidh aige ar an mbán. Bata deilgneach droighnighe greamaithe go dtocht ina láimh dheis agus é ag bagairt cuireadh sin go fonnmhar tapaidh agus ní amháin gur chuaidh an fear bocht san abhaile gan casóg ach is iontach an scéal é má bhí luath cos na lámh aige tar éis an láimhseála(leanann ar an chéad leathanach eile)
- Bailitheoir
- Seán Ó Conaire
- Inscne
- Fireann
