(ar lean ón leathanach roimhe)
ad
-le
50
bo raibh sé, ach do bhuail Cáit nó Maire - bean an
bhaile, isteach chúichí ’n-a dhiaidh san i bhíodar a’
cainnt. "Seadh, "é, "muire tá mo bhailgísí
buailte sa deire!" é bean a’ tíghe. "Ca’ n-a
thaobh arú?," g cháith, f. "Ó, muire, a leithéid
seo! Tháinig sé isteach ad’ iarra’ spré theine
is bhí Peaidí lem’ chois annso an a’ racha," g,
"Agus bhíomair ag imirt ar a chéile ’é, is do
chonnaic sé sin. "Ó, ná bac san," fh Cháit, g.
b’fhé’ go bhfaighmís leath-scial éigin as." Ní raibh
chaith go h-olc i n-ao’ chor: bhuail Cáit amach
í chuaidh sí sa gharraídhe chun mo éad agus dhearg
sí an píop. Arú: f. "suidh: g.
(deire fitheáin sis).
CTosach fitheáin subhla’.
Shuidh," f, "agus thóg reach, tá an lá breágh fada agus
beidh gal againn." Shuidh sé, an fear bocht ag do
thug sí an píop do agus do tharraing sé a dhóithin-
sásámh - as a’ bpíp is dócha agus nuair a bhí sé
sásta de’n phíp do shín an píop chúithi arís.
"Dherú," é. "a Phádraig, "g, "tabhair do’n fhear
san annsan i n-aice leat í." D’fhiach an
t-amadán bocht thairis agus ar ndóighthir an diabhal
(leanann ar an chéad leathanach eile)
Tras-scríofa ag duine dár meitheal tras-scríbhneoirí deonacha.