(continued from previous page)
249
n-ao’ chor: "ó ’seadh ," fhsí. "Ó, ní thugaim aon
geilleadh dhuit," fhsé, "ach fhsí leis a’ mbráthair
óg aifreann eile a rádh fiach a bhfanfadh sí.
"Ach d’imthigh a’ bráthair óg go dtí (an tig i
i n-aénacht léi ag fhsé aifreann eile agus cuireadh
a’ lá san arís í, agus do thug - do thóg a’ bráthair
óg an oidhche sin arís as a’ dteampall í agus
’sé an áit gur chuir sí (sé í an áit go raibh
tig a’ bhainne amuich ag Aibhís i n-aice an
tige agus chuir sé a dhá lámh isteach sa tobhán agus
ar a dhá ghlúin agus nuair eirigh cailín Aibhís
f
ar maidin chun dul amach i dtig a’ bhaínne
samhal a bhí an máthair Aibhis agus a dhá lámh istig
sa tobán aici agus do bhéic sí is scannruigh
sí (bel be) gus nuair ínns sí an scial istig:
"Seadh," fhfear Aibis, "ní fanfaidh sí go brát,"
fsé, "caithfimíd teiche uaithi?," fsé. D’imthigh
sí i - dtí an bráthair óg arís agus fhsí go
raibh a mháthair tagaidhthe arís th’réis ná
h-oidhche. "Ó, is muar a’ t-ungna liom," f
an bráthair óg, t, "má fuair sí bás ar
aon leabaidh riam’ é, "is í bheith a’ teacht
mar sin", f, "ach’" f, "má thugann tú," fhsé,
(continues on next page)
Transcribed with automated handwriting recognition technology. Help us improve the transcription.