(continued from previous page)
237
aon t-seans," f, "go ndianfainn amach, " é, "a’
seómhra go bhfuil a’ bhean ruadh." "Ó, nár
thugaidh dia a thairbhfe dhuit," g an buachaill,
é, a gcaithfidh tú as do cheann go bráth í," g.
"Seadh, d’eirigh sé arís agus bhí sé ag anncuiol
aníos a’ ball so agus d'aimsig sé an seómhra go
raibh a’ bhean ruadh agus chómh luath is chuaidh sé
isteach sa t-seómra, d’fháilthigh sí roime Seán,
Ó Seaghdha is bhí úngna air chonnus aitn sí
é. Seadh! d’fhiafraig - "cad a thug thu?" fsí," a
Sheáin Uí Seaghdha, "f. An diabhach me gur tú an
bhean ba bhreághtha chonnac riamh," f, "is ba mhaith
liom tamaillín a’ cainnt leat?" . Alright."
é. "b’fhéidir dur mhaith leat, dul ag umrasgáil
liom," g. I Seán gur maith, agus do chuaidh agus cómh
luath is bheireadh sí ar Seán, bhuaileadh sí slais
de anuas ar na cláraca ar shlíghe is go raibh
a’ fear bocht bascaidhthe sa deire aici. Seadh!".
é, nuair a bhí Seán ’á fágaint, é. "Sead,"
é le Seán, é, "beidh leanbh óg agat?," f, "fé
mhaidhean." "Dia linn," f Seán, é, "nách áit a’
cúrsa é sin’ f. "Ó, sidé an cúrsa bheidh agat,"
é. "’á bhfanfá id’ chodla ní thuitfeadh a leithéidh
(continues on next page)
Transcribed by a member of our volunteer transcription project.