(ar lean ón leathanach roimhe)
467
do - do bhilly - bílly a b’eadh an lad. Seadh! "Seadh,
werí well anois," fsé, "an gunna a ghobhaidh sé
sa dheire, mara mbeiridh sé - mara a ngoidfidh sé
an bharlín," fsé, "a bheidh fúgham-sa agus fém’ mhnaoí
sa leabhaidh tá deire aige. "Ó Dia linn," p sé,
"ar nóin tá's agat nar cheart do é sin a
dhianamh?" fhsé, "an t-athair, an duine bocht. "Caith.
fidh sé é ’dianamh," fhsé. "Nis a’ t-athair a’
carúl do nuair a chuaidh sé abhaile. "Mó
thruagh thu," fhsé ag an cad leis an athair, "mo thruag
thu," fsé, "is geárr a’ moíll é sin a dhianamh."
cúpla lá roime sin do chuireadh duine sa
teampall agus do thóg sé leis a rámhan agus pé fada
geárr uaidh a bhí an teampall agus do thug sé.
leis an fear a bhí cúrtha a gcómhrainn, bhuail
ar a dhrom é agus d’fhan gur chuadar a chodla, g.
seadh, dhin sé an fear a chuir sa bhfinneóig
go rabhdar ’n-a gcodla i gcionn tamaill agus thóg
sé suas an fhinneóg nó pé slíghe gur oscail
sé í is bhí sé ’á tarrgc féin isteach i níor
thúisce sin ná caitheadh a’ pléar. Scaoil sé
isteach an fear marbh agus do thuit sé cois na
finneóige - do ghaibh a’ pléar thríd de dheabhramh
(leanann ar an chéad leathanach eile)
Úsáideadh aithint lámhscríbhneoireachta uathoibríoch chun an mhír seo a thras-scríobh. Cabhraigh linn an tras-scríbhinn a fheabhsú.