(ar lean ón leathanach roimhe)
156
ar shlíghe is gur dhineadar dhá leath dho’n mhart."
"Seadh," ffear luimníghe, "téidhir i n-ainm an
fial," f sé, "tá an leath is fearr agam-sa - an
leath thusaig, agus ar fheórlic na baise," fsé, "ach
nár mhaith liom é ’dhianamh leat," fsé, "ar bhreán
bhuidhe," f sé, "go dtabharfainn ádhbhar clabh-
tála dhuit. Do bhailbh sé leis agus níor stad sé
go dtáinigh sé go Crích Riaghallaig agus do bhí bean
deáin Uí Shuillobháin ar a dhithcheall agus tháinig
sí go tig a mháthar. Ba dheangta na fáiltí
age ’n-a mháthair roimpi agus d’fhiafraith sí dhi
cagra thug í. Tá, a leithéid seo," fsí, pé
nídh do sheál a t-slíghe chúghainn é," fsí,
’gaisgiach do ghluais ó luimneach, agus samhal a thánga
fé bhúr ndáin," fhsí, "fiach a mbeadh aon leigheas
agaibh lé dianamh do chuirfeadh uainn é."
Do mhair a seana mháthair agus do mhair a sin
seana mháthar agus fhadar san ná raibh. Dar
bhúr n-anm ’on fial," fsí, "nách tairbheach a’
triúr ban sibh," fsí, "i gan bhúr n-aos g
leabhartha ná beadh rud éigin agaibh do dhítheóch
é!" "bailbh leat," fha’ t-seana máthair, "sa
t-siúbhal is fearr atá agat agus bead-sa a’
(leanann ar an chéad leathanach eile)
Úsáideadh aithint lámhscríbhneoireachta uathoibríoch chun an mhír seo a thras-scríobh. Cabhraigh linn an tras-scríbhinn a fheabhsú.