(continued from previous page)
193
artugaidh ’n deamhan nó ’n diabhal uaith fear a ’toighe.
mar thug a’ t-iolar a’ dó t-éan fada ón chirc bhuaidhe
mar chuir dia cugath-sa é, tabhair thusa duinne é.
na fhionnta, na cártaí agus ’ne cragadhain, moran
do’n mhoran, agus beagan do’n bheagan, thachtadh
muice fireann de an, rith spéil de ucth na caorach,
agus ma d’fhág mise moran mo dhiaidh dó, bheir
fhéin leat breon de bhainne na bías gamhnaigh,
rug tsa’ tseinradh ’nuraidh.
chailín a dtug mise gradh duithe, creidein go
bhfaca sibh fhéin a ghabhail thart í, cailín mór
ard sgailleaganta buidhe, mion chuinta ghnaoidheamhail,
a ba mhiofaire b’faca sibh ariamh rubhall uirthi
mar bhead cóiste ann, fitht aggairidhe ann a ghabhall,
duil mhar i dtéas agus i dteigeadh aici, agus corr
sgailleogaí móra tobacha,
lean mé go céige chonnachta í, gc bóthar bhaile
na mbeolg lagadh ar mo chosa mé, bhuail mé
air a’ deirce beighean domh na ceithre móla ficead
a chur suas, méla an toighe, méla ’n tóga, agus mala
’n tpalainn, méla ’n tslinneain, móla ’n maineall,
agus mála na h-adhairce, riochaire, freochaire.
agus a’ racheadcí, roimha leag, agus a’ roimha all, agus
fól de bheal ós cionn an iomlain.
Transcribed with automated handwriting recognition technology. Help us improve the transcription.