(Tá cuimhne maith agam ar sean-fhear eile a bhí na chomhnuidhe i mbaile sagainne, agus sé mo bharamhail féin go rabh sé an sgéaluidhe is fearr a d'eist mé leis ariamh. Sé Liam Mac Ghiolla Sheanaigh, an t-ainm a bhí air. Fuair sé bhas ins an bhliadhain 1899. Sé sin 38 bliadhna ó shíon, nuair a bhí mise 'mo fhear óg, acht mar sin féin tá cuimhne maith agam ar chuid de na sgeultaibh a badh gnathach leis a innseacht. Bhí a dóigh feín le Liam agus fhad agus bheadh se ag cainnt chaithfidh duine a éisteacht. Bhí Liam ins an America nuair a bhí sé óg. Chaith sé seacht bliadna ann, acht bhí sé a bhaile arais sul a thoisigh an Coghadh Mhór ann. Chaith se cúig bliadhna shíos i GEORGIA mar maighistear ar dhrong sclábhaidhe, agus is iomdha sgéal deas a d'innis fad daobh diobhtha. Bhí sgéal amháin a badh gnathach leis a innseacht. Sé sin sgeal an "Baitheadh Mór." Cha rabh cuimhne ag Liam ar an oidhche, no ní rabh cuimhne ag na h-athair air, acht bhí cuimhne ag athair mhór Liaim ar an oidhche mhiltineach sin. Tharluigh sé nuair a bhí athair -mhór Liaim 'na fhear og - 20 bliadain de aois no mar sin. Ar an adhbhar seo chaithfidh se a bheith comhgarach le 200 bhliadhain ó oidhche an baiteadh mór, agus chualaidh me féin Liam ag innse an sgeal. Sin a' dóigh a (?) na sgealta síos ins an Gaelteacht. Tá me ag scríobhadh síos an sgéal mar cualaidh me e)