School: Brackey (roll number 3500)

On this page

1. An Pléiseam - Leagan Eile - Ruaidhrí O Dáibhid (continued)

   

   Share Share Post

   (continued from previous page)

   fhaca mé dadaidh cosamhail leis ariamh”.
   “Beirim isteach”, arsa sise, “go bhfuil an muileann sónnruightheach deas, acht níl do chaislean a cur leis ar chor a bith. Le taoibh a mhuileann ní amharcann sé dadaidh níos mó na cró. Ba chomhair duit a leithidh seo dá caislean a fhághail deanta”
   “Tá sin ceart go leor”, arsan Rí, “acht ca bhfaghainn a fear a dheánfadh é”.
   “Thig le Ruaidhrí a dheánamh mas mien leis é”, arsa sise. “Iarr air a theacht annseo i mbárach” ars an Rí.
   Sásta go maith a bhí sí i na h-intinn féin ar a bealach ‘na bhaile na sé cinnte gur chuir sé scéim ar bun a chuirfeadh deireadh le Ruaidhrí.
   “Caidé tá ‘na cheann anois”, arsa Ruaidhrí, nuair a chuela sé go rabh gnoithe ag an Rígh arais leis. Sé mo bharamhail sa, arsan bhean, “go bhfuil sé a dul a thabhairt tuilleadh airgid duit as deanamh an mhuilinn, na tá sé thar a bheith sásta leis”. Dimthigh Ruaidhrí bocht, agus ar ndóighthe shíl bhean nach bpillfeadh sé a choidhche.
   Ní rabh sé i bhfad i lathair a Ríogh na go rabh fhios aige caidé marbh bhí an sgéal. “A léithidh seo da chaislean a chaithfeas tú a thógail damh”, ars an Rí agus ma dhuiltuigheann tú a dheánamh crochfar roimh deireadh na seachtmhaine thú”.
   “Caithfidh mé a dhul ‘na bhaile i dtúis baire”, arsa Ruaidhrí. “Na bíodh sé abhfad go bpillidh tú” ars an Rí.

   (continues on next page)

   

   Transcribed by a member of our volunteer transcription project.

   History Edit

   Language

   Irish