21
ar ceathramh a thét).
Té
fuair mé féirín Ó mo chéad fearc ann mo phócal thíos
’sa bhfuil i h-Éirinn ní leigeasfadh siad mo bhrón
faraor.
thá mé fhéidh leat go ndéantar domh chomhnair chaol
na dhiaidh sin go bhfásaidh ’n féar glas fríd io
lár aníos.
2é
Rinne mé dealg nach rabh cain acht a bhí direach
glan
Ar chdabh leanabhaidh trí banabhaidh maguidheanncadh
chleas
Ra dhéando cleamhnas go leanabhaidh ’gcúil claidhe nó
thuir.
Nó bhearfaidh iaorasgal na mhargala ar do súilibh gha.
Níoamhrasgal t-sin argoint, chii g. Tá iomrasgal chainnte eatorra.
"Ií thuigin an darna líne do’n cheathram reóg
"A mháithrín díleas
Chualaidh sé an t-abhrán fo ag groinne Ní dubheahaigh atá
marbh le h bl. agus a bhí at bl nuair a fuair s bás.
’é
"A mhaithrin díleas ó thú sé ag imtheacht

199
coirneal. Shiubhal sé fhéin agus a’ faidhuine fhad léi.
Chuir a’ scaiddhuine ceist uirthi an é a cheannuigh an
olann ón fear óg, agus dubhairt si gurbh’ í. Rinne siad
tamallt chomraidh le chéile annsin. Bhá maith bíoc.
Bá mhaith liom" arsan scaiduine, "Tú theacht chugan
ar chuairt go mbíodh comhradh mór fada agam leat..
dfachaidh" ar’ sise, "agus níle failte."
"Bhal"" arsa’n feaidduine, "na thar ’sa’n oidhche ndh fd’ lá.
na thar thar fáirrge nó thur talamh na bhíodh leat
roimhneach da maireann beo, agus na bhí leat fhéin a’
tarraingt orm."
bhain fiad a’ bhaile amach an oidhche sin, agus
Bhí ncthas mhór ag an tfeainduine go rachadh aige
cleamhnas ’a dheanamh do’n mhac ’fa’ deireadh.
Aon mhaidin amháin leis a’ scafachteigh lnuaira
bhí’n lá agus an oidhche sgaradh ó chéile, ’tcí siad a’
chailín óg a’ tarraingt ortha ar bhárr na gclaidhteach
agus coilean madaidh a’ siubhal le na cóis.
Bhí féilte mhór ag an tfeaiduine fa na choinne Rinne
fa mhór duithe ar fead a lae. Tráthnóna nuaira
Bhí sé ag imtheacht, d’fhosgail sé córtha ’n óir agus cuir
sé ceist uirthi goidé a bháramhail de sin.
ar’ sise, "gur maith sin le bheith cur ann
Tá."
a cheann
"Maith thú" arsa’n feanduine. Itú adbar na

198
Nina toighe is feárr a casadh orim go fhóill, agus
ceist agamh ort anois" ar’ seisean, an rogain leath
Mo mac-sa mar chéilíd
"ír chuir do mhac-sa ’n cheist sin ariamh
orin" ar’ sise, "agus is leór duit-se labhairt ar
doo fan fhéin, acht caithfidh seisean labhairt ar a
11
Fon fhéin.
’In tósaigh leis an fhear óg annsin agus chuir
sé ’n cheist mhór uirthi. Thoiligh sé agus rinneadh
suas a’ cleamhnas. Pósadh ’n lánamhain agus rinneg
siad bainfhéis bhréag a mhair bunadhas seachtmhaine."
Bhí ’n chead dóigh ortha annsin nuair a bhí ’n bhean
óg le h-amharc ’na rdiaidh. Nuair a d’éirigheadh siad
ar maidin bhíodh a gcuid réidh ag an óigh - mhnaoi, agus
mar a’ gcéadna ’teacht ’na bhaile trúthnóna daobhtha
Bhí teas agus túigeadh anns a’ teach.
níorbh’ fhada gur chuir rí na sasana scéala fa
"Na gcoinne go ndeanadh siad caislean dó d’órigh ’n
"bheirt ar maidin lá thar na bhárach, cheann ortha
agus d’imthigh a’ tarraingt ar a’ chlan uair a bhí
fiadh leath-bealaigh, dubhairt agseaidhuine go rabh sé
fhéin tuirseach, "agus goidé dheanfainidh anoist" arsa’n
fear óg.
"Tá" arsa’n seanduine, "caithfidh tú mé a lomear."
"Ní fhuil mise i n-innibh tú a lomchar" arsa’n feir óg.