Do bhí Eóghan Ruadh agus sagart ag áiteamh mar gheall ar bhaiste uair. Dubhairt Eóghan go bhfeadfadh sé féin leanbh do bhaiste chómh maith leis an sagart agus dubhairt an sagart ná feadfadh agus thíomáineadar leó ar an gcuma san ar feadh tamaill ag caint agus ag áiteamh. Fé dheire bhain an sagart a hata de, hata bréide do beadh é. Do shín sé an hata chun Eóghain agus dubhairt sé:- “cuir i g-cás gur bé sin an leanbh, cionus a baistfeá é?” Thóg Eóghan an hata agus dubhairt sé:- “Baistim an leanbh seo Gan tóin, gan cheann Gan tobar gan uisce gan bhraon do'n leann Reithe do beadh a atháir Is caoire do beadh a mháthair Is a leitheid do bhaiste Níor tháinig ríamh am láthair.Helen O'Pádraig Ó Céilleachair