Bhí sean-bhean ag déanamh cleamhnais dá mac aon uair amháin. Bhí an óganach féin an-mhór le cailín go raibh bláthanna ag fás le h-ais an tíghe, agus fallaí breágha i dtaobh amuigh díobh, agus geata deas leis. Do bhí an cailín óg eile in a cómhnuidhe in aice an máthar; agus bhí sí an-cheanamhail uirthi, mar bhí sí an-mhaith chun a gnótha féin do dhéanamh. Ní feaca sí riamh bláthannrta, ná fallaí móra, ach na cnuic mór-thimpeall uirthi, agus an frach and an aiteann ag fás go fliúirseach ar "Mangartá Mhonh-ruaidh." Do labhair an sean-bhean le na mac, ag rádh "A Sheáin," ar sise, A Sheáin Uí Tuama, Tabhaor chúgham annso, cailín a dhéanfaidh mo gnó dhom, mar ní raibh aon mhaith riamh ins na "póssaí-setters." (posy setters.)Matt Smyth