Uair amháin dá raibh ministir na chómhnuidhe shias i lár na h-Éireann bhí sé ana bhuartha toisc na fanfadh aon bhauchaill aimsire aige. Seadh tháinig sé chómh fada le tróiglí agus fuair sé buachaill ann. Bhíodar ag deanamh go maith i dteannta a chéile ar feadh tamaill. Do bhíodar ana mor le chéile ar feadh tamaill. Do bhíodar ana mor le chéile ar feadh tamhaill. Do bhíodar ana mor le chéile go dtí aon lá amháin nuair a dúbhairt an ministir leis an mbuachaill dul agus an cosán a raibh na ba ag gábháil shochrughadh mar go raibh cosa na mba ag dul síos sa phoill a bhí ann. Seadh thug an buachaill thuagh leis agus bhain se na cosa go léir dos na ba ó na nglúine síos agus shocruigh sé an casán leo. Tháinig straidhn ar an ministir agus dúbhairt sé leis an mbuachaill bheith ag priocad leis. Seadh bhí an buachaill ag imeacht leis ar maidin agus dúbhairt an ministir leis fanacht go mbeadh dinnéar aca. Do d'fhan an buachaill agus bhí feóil ag an ministir chunDeclan Quinn