Bhí fear in a chomhnuidhe míle ó Chnoc Magha. Bí sé af dul go aonach i DTúaim le bó maidin amháin . Bhí an oidche an-dorcha ar fad agus nuair a tháinigh sé go Cnoch Mágha chonnaich sé lantarn leagt ar taobh an bhóthair. Chuaidh sé go dtí an lantarn acht léim sé thar an bhalla. Rith sé in a dhiaidh acht thosuigh sé ag léimniú uaidh go dtáinigh sé go dún mór, ar thaobh an chnuich. Isteach leis an lantarn agus isteach leis an bhfear in a dhiaidh. Rug na sidheóga air agus nior tainigh sé amach fós.