Bhí fear ann fadó dar bainm dhó Páidín agus bhí sé an bhocht agus chuile pingín a shaocróchadh sé, ghoidfeadh muinncir an bhaile uaidh é.
Lá amháin bhí se ag dul chuig an siopa, agus casadh an púca dhó. “Tiubhraidh mé trí bhuaidh duic” ars an púca, “Go raibh maith agat”, arsa Paidín. “Bhuel an chead bhuaidh”, arsa Paidín, duine ar bith a chuirfeas a lámh síos in mo póca, nach mbeidh sé indon é thabhairc as nó go dtuibhraidh
(leanann ar an chéad leathanach eile)