Tá Aill a' Mhaistre thuas ar an sliabh ó thuaidh de loch na Tulaighe. Lá amháin bhí fear ag tóraidheacht bó a d'imthigh uaidh ar an sliabh. Tadhg Mhichíl a bhí air. Tháinic múr báistighe agus chuaidh sé ar fasgadh le taobh chloch mhór mhillteach a bhí ingar dó. Ní raibh sé i bhfad 'na shuidhe annsin nr. a chuala sé páiste óg ag caoineadh agus bean gá bhréagadh agus 'séard a dubh[?] sí: "Stop, stop a leinbh, beidh laogh óg ag bó Tadhg Mhichíl amáireach agus beidh bainne againn."
"Más mar sin é," arsa Tadhg, "bíodh rí agaibh bheannacht agus chuaidh sé abhaile. Maidin lá'r na báireach bhí bó Thaidhg ag an doras agus laogh le na cois. Siomdha duine 'na dhiaidh sin a chuala maistreadh dá dhéanamh istigh san aill seo. Aill a Mhaistre a thugtar air ó'n am sin i leith.