Bhí lánamhain na gcomhnuidhe i bhfad ó shoin i nGleann Domhain dar b'ainm O Ceallaigh. Cha rabh aca acht aon mhac amhain agus bhí sé beagan simplidhe. Bhí a shaith saidhbhris aca agus ba ghnathach leis an fhear óg a bheith ag buachailleacht gach lá i gcois an bhealaigh mhór.
Nuair a fuair na sean daoine bás pósadh Seaghan ar chailín a bhí na chomhnuidhe comhgarach do dar b'ainm Máire Ní Dhuibhir. Aon lá amháin bhí Seaghan Ó Ceallaigh ag buachailleacht agus bhí coiste deas ag dul an bhealaigh mhór thuit mála do'n choiste. Thóg Seaghan an mala agus thug se abhaile ag Máire é. Bhí an mála lán airgid agus chuir bean an tighe i dtáisgidh go cúramach é. Lá ar na bhárach thug Máire ar a ceile é féin a coiriughadh agus dul na sgoile.
Bhí iongantas ar an mhaigistir Seaghan a fheiceail ag teacht na sgoile. Cha dtug na sgólaire móran suaimhneas do Sheaghan acht oiread