Uair amháin chuaidh feirmeóir as Tuilsc chun aonaigh ag Caisleán Riabhach agus nuair a bhí na beithidhigh díolta aige chuaidh sé isteach go teach ósda leis an ndinéar d'fhagháil. Bhí a lán daoine annsoin agus bhí air fanacht le tamall.
Bchí tuirse air bheith annsoin chomh fada agus sa deire tháinig am mháighistreás isteach le arán, feoil agus eile. Taréis tamaillín tháinig sí isteach leis an tae phota.
Bhí rud éigin gan scrogall agus bhí an tae ag teacht amach go mall. Ghabh an bean párrdúin ag an bhfear mar gheall ar an gcorcán tae.
"Ná h-abair é" ars an fear "rud ar bith atá lag ní ritheann