I dtigh an d-sagairt sa Ráth Mhór bhí dáréag fear-oibre 'na gccodladh i seomra amháin. I rith na h-óiche tháinig éan cosamhail le turcí amach as comhra a bhí sa t-seómra agus tósnuig sé dá marbú. Diaidh ar ndiaidh bhí na fir ag duiseacht agus nuair a chonnachadar an t-éan ghaibh eagla iad agus dheineadar iarracht ar eoládh. Níorbh fhéidir leó an doras d'oscailt le méid an fhuil a bhí ar an urlár. Fé dheire ní raibh fágtha ach duine. Thuit sé sin i bhfanntanas agus é (ag) sin a d'innis an scéal. Tá tigh nua na sagart comhgarach do'n seana tig. Ní usáidtear an seomra san in aon chor anois agus deirtear nach bhfuil eochair an t-seómra le fághail in aon áit.