1. Amhran ó bhéal Eibhlín Bean Mhíc Chonaill.
I
Tá mé mo shuidh ó déirigh an ghealach aréir
Ag cur teineadh síos ‘s da gríosadh ‘s da fadughadh go géar
Tá bunadh an tigh na luighe a’s mise liom féin
Na coiligh ag glaoidh ‘s an tír na gcodladh ach mé.
II
Ach a’s bé’n tól bhí cóta maith ar mo dhruim
Stocaí a’s bróga a’s cró maith seasgair den chlann
‘S gurb iad na mná óga a mheabharaidh an tole in mo chionn
‘S da leigfinn féin dóbhtha ní dóiche go mbainfeadh siad liom.
III
‘Mhuire ‘s a righ gan mé mar lach an chinn bháin
Na mar éanacha na gcraobh, nó mar aghaidh na dtonna fan tráigh
Mar in iúil le mac an roigh go direigfeadh fir eile le mná
Go bhfuighinn se cead cainnte le plannta deas an tsliabh bháin
IV
A oganaigh bháin ní adhbhar magaidh duit mé
Níl agat le radh ach amháin de go bhfuil mé gan spré
Ní tusa mo ghradh ‘s go brath na h-abair gur mé
Ma tá mé gan bólacht is feárr liom codladh liom féin.
V
Ceithre lá dhéag gan bhréig a chaith mé fan tsliabh
Ag imirt ‘s ag ól le óig mhnaibh deasa fa shliabh
Ma chaill mé mo stóir ní doiche gur chaill mé mo chiall
Níor mhór liom do phóg na’n bhróg tá da cathadh le bliadhain.