Volume: CBÉ 0352

On this page

1. Tá mé i Mo Shuí ó d'Éirigh Gealach Aréir

   

   Share Share Post

   Tá mé mo suidhe ó d’éirigh gealach" areir.

   Chualaidh sé an t-abhrán seo ag go leór daoine ar
   an bhaile d’iomaite de Róise Ní Dhuibheanaigh.

   I
   Tá mé mo shuidhe ó d’éirigh gealach aréir
   Ag cur teineadh síos ’s arist ’a fadughadh go géar.
   Tá bunadh a’ toighe uilig ’na luighe acht mé fhéin
   Tá na coiligh a‘ glaoidh, ’s ta’n saoghal 'na gcodhladh acht mé.

   II
   Is buachaill ón Éirne mé bhréagfadh cailín deas óg.
   Ní iarrfainn bo (de) spré léí, nó tá mé fhéin saidhbhir go leor
   Is liom Corcaigh a mhéad, dhá thaobh a’ ghleanna ’s Tír-Eoghain,
   'S mar n-athruigh mé beásaí, is liom Éire, acht Conndae Mhuigh Eó.

   III
   Acht go bé ’n t-ól bhéadh cóta deas ar mo dhruim,
   Stocaí 'gus bróga, agus cró maith seasgair do’n chloinn
   Acht ’s iad na mnaibh óga a mheabhruigh ’n t-olc ann mo chionn,
   'S da leighfinn-se leobhtha, go deo nach mbainfeadh siad liom.

   (continues on next page)

   

   Transcribed by a member of our volunteer transcription project.

   History Edit

   Item type

   Lore

   Language

   Irish

   Writing mode

   Handwritten

   Writing script

   Gaelic script

   Informant

   • Eibhlín Ní Dhomhnaill