Volume: CBÉ 0283
- Date
- 1928
- Collector
- Location
Archival Reference
The Main Manuscript Collection, Volume 0283, Page 0075
Image and data © National Folklore Collection, UCD.
See copyright details.
Download
On this page
(no title)
“Do bhíos ag dul abhaile oidhche eile....”
75
Do bhíos ag dul abhaile oidhche eile go déidheannach agus d’airigheas
an capall ag teacht am dhiaidh ar sodar. Do bhí droch-ainm
ar an áit go rabhas agus do bhí sé ráidhte go bhfeacaidh
daoine sean-bháldínge ann agus é ar muin capaill. Do
bhí Báldíne marbh roinnt bhlian an uair sin.
Ba ghearr gur ghaibh an capall amach taobh liom agus
an marcach ar a dhrom. D’fhéachas ar an marcach
agus d’aithnigheas go breagh é: Báldíns a bhí ann.
Nuair a fhéachas ar an gcapall airís do thugas fé ndeara
ná raibh aon cheann air. Leis sin d’imthigheadar ar
mo radharc agus ní feacha a thuilleadh iad.
Samh
Do ghlaodhadh sean-bhean isteach chughainn annsan fadó ag sgor-
uidheacht gach aon oidhche agus deirtí go raibh sí ins na púcaíbh.
Pé ’ca bhí nú ná raibh do bhí greannmharacht éigin ag baint
léi mar is minic a bhíomair annsan ag cainnt agus ig
chur síos dúinn féin agus i lár na cainnte dhúinn do
liúigheadh an bhean agus ó theacht" adeireadh sí díreach fé
mar a ghlaodhadh duiinte éigin uirthi.
Annsan deireadh sí go gcaitheadh sí féin imtheacht agus ní fheicheadh
aoinne í go dtí an chéad oidhche eile
(no title)
“Do ghlaodhadh sean-bhean isteach chughainn annsa fadó...”
75
Do bhíos ag dul abhaile oidhche eile go déidheannach agus d’airigheas
an capall ag teacht am dhiaidh ar sodar. Do bhí droch-ainm
ar an áit go rabhas agus do bhí sé ráidhte go bhfeacaidh
daoine sean-bháldínge ann agus é ar muin capaill. Do
bhí Báldíne marbh roinnt bhlian an uair sin.
Ba ghearr gur ghaibh an capall amach taobh liom agus
an marcach ar a dhrom. D’fhéachas ar an marcach
agus d’aithnigheas go breagh é: Báldíns a bhí ann.
Nuair a fhéachas ar an gcapall airís do thugas fé ndeara
ná raibh aon cheann air. Leis sin d’imthigheadar ar
mo radharc agus ní feacha a thuilleadh iad.
Samh
Do ghlaodhadh sean-bhean isteach chughainn annsan fadó ag sgor-
uidheacht gach aon oidhche agus deirtí go raibh sí ins na púcaíbh.
Pé ’ca bhí nú ná raibh do bhí greannmharacht éigin ag baint
léi mar is minic a bhíomair annsan ag cainnt agus ig
chur síos dúinn féin agus i lár na cainnte dhúinn do
liúigheadh an bhean agus ó theacht" adeireadh sí díreach fé
mar a ghlaodhadh duiinte éigin uirthi.
Annsan deireadh sí go gcaitheadh sí féin imtheacht agus ní fheicheadh
aoinne í go dtí an chéad oidhche eile