(continued from previous page)
221
sé treasne air agus d’innis sé dho gur gortuíodh
a leithéid sin de dhuine a’ teacht ó’n gCathair.
oidhche an aonaig i gur bhaoghalach ná mairfeadh
sé, go raibh sé - a lamh briste, g é ana-
breóidhte go léir. "Ó tá's agam go maith,"
"F Seán, fhsé, ní b’fhé’ go mbeadh a’ scial
ní ba mheosa aige," fsé, "mara mbeadh mise.
Geallaim dhuit go bhfuil cúntas maith agam-sa
ar sin," f sé, "gí dhá bhficfár aonne bhuinneas
leis," fsé, "a radh leó teacht fém’ dhéin."
Do chuaidh a bhean fé ’n-a dhéin agus do chainn-
tig sí é i- sery well," fsé, "raghaidh mé
i n-aénacht leat agus dianfaidh mé aonní
’fhiadfaidh mé dho agus beidh sé alright le
cúnamh dé," fsé, "g ní dóigh liom go dtag.
fadh sé abhaile ’n-a bheathaidh chúghat mara
mbeadh mise." fhsé léi turais a thabhairt
"thar a cheann annsan ag luíbheannacha a
bhailiúghadh agus do thabhairt le n-ól do g go
mbeadh sé alrisht chómh luath is bheadh a
lámh cneasuidhthe agus go ndianfadh sé féin
a’ chuid eile, ag i ndomnach do tháinig sé.
suas, ag is dócha go bhfuair - ní breis airgid
(continues on next page)
Transcribed by a member of our volunteer transcription project.