Volume: CBÉ 0148
- Date
- 9 December 1935
- Collector
- Locations
On this page
- (continued from previous page)86
raibh a’ badh dianta rómpa, ach d’imíodar orrtha
abhaile annsan, "a’ dul abhaile dhóibh féin, "agus
a chiad fhear a chuaidh fé dhéin a’ bháidh, is amhal
a bhí staic mhada ruaidh sínte a n-aice an
bháidh roimis marbh ag ’sé an ainm a tugtí
ar a’ bhfear, feóras. T a’ chuid eile dhosna
fearaibh leis: "tá págh an laé go maith agat-sa
"Feorais, fh- g iad-san, mar bhíodh púnt ’á
fhághail ar na madraí ruadha an uair sin,
ar a gcrofeannaibh. Bheir Feóras ar a’ mada
ruadh is chaith sé isteach sa bhadh é agus chuadar
go baoí, agus nuair a chuadar go baoi- nuair a
bhuail a’ bádh a’ chloch, b’é an chiad fhear é a
léim amach as a mbádh a’ mada ruadh agus níor
fhág sé cuíora ná lacha ná gé ná aon ain-
mhídhe a mbaoí ’ca gan marbhúghadh, dir chearc
is lacha is na h-aonní eile i n’fheadair
siad cadé an talamh i mbaoi do bhíodh sé a’
dul," ach d’fhaireadar lá mar seo é, agus samal
a bhí faill mhuar árd un go raibh sgeach amach
as a’ bhfaill agus nuair a bhíodh na gadhair ’n-a
dhiaidh cad a dhineadh sé ach breith ar a’ sgeich
len’ fhiacla gu é féin a scaoíleadh síos fsa(continues on next page)